Borussia Vake – Sportgroep
70

2         -         1

Een interlandweekendje, voor vele profploegen het ideale moment om een oefenmatch vast te leggen.

Gezien de spelers van sport (ongetwijfeld) allemaal leven als prof konden we niet uitblijven.

Traditiegetrouw kiest het bestuur nog graag eens voor een ploeg die een niveautje hoger speelt voor een oefengalop.

De verplaatsing naar Borussia Vake in Maldegem was daarop dan ook geen uitzondering.

Enig probleem, een groot aantal spelers had interland- of eerder huislijke verplichtingen.

Ook de ziekenboeg van Sport blijft nog aardig gevuld.

Maar de warme oproep van de coach zorgde ervoor dat toch 12 spelers de oversteek maakten naar Maldegem.

Onder hen Thibaut die Westkapelle even inruilde voor Sport70.

Geen verrassing toen Willy zijn inmiddels legendarische woorden uitsprak: “oe…..”

In de opstelling waren er evenveel verrassingen te vinden:

Geen Tom in de goal dit seizoen kan niet, vandaar noemen we de 4e gelegenheidsgoalie: Tom D.C.

Hij kon rekenen op de steun van de ervaren verdediging van Jurgen, Kenneth, en Kris; gestuurd door sterkhouder Ruben.

Jonas en Dieter moesten gaan knokken op het middenveld terwijl Jens en Thibaut de flanken mochten aflopen.

Spitsenduo was logischerwijs Lars en Kenzie.

Arnout mocht samen met Willy en Rudy de manschappen aanvuren langs de zijlijn.

De uitslagen vorig jaar waren uiteenlopend, van 1-2 gewonnen tot 0-6 verloren.

Het was dus afwachten hoe de thuisploeg voor de dag zou komen.

Al van bij de aftrap was duidelijk dat de tegenstander van vandaag toch wel onze B-faircompetitie overstijgt.

Ze lieten het balletje vlot rondgaan, ondanks de hobbelige staat van het veld.

Het was vooral de kunst aan Sport om te proberen de boel dicht te houden achteraan en de spitsen te bereiken om te counteren.

Dat lukte vrij aardig, maar toch was Borussia vaak dreigend  aan het doel van Sport.

Aanvankelijk stond het vizier nog niet scherp of stond Tom pal.

Maar Sport moest qua grote kansen zeker niet onderdoen.

Zo wist Kenzie zich eens vlot door te zetten, zijn afstandsschot ging mooi over de thuisdoelman, maar landde op de verste paal i.p.v. tegen de touwen.

Sport70 mag zich met zo’n historiek al een traditieploeg noemen, en wat moet je doen met tradities????

Ze in ere houden uiteraard.

Als voorzitter moet je dan natuurlijk het voorbeeld geven, en dat deed onze nummer 3 dan ook.

Want 3 is toevallig ook de zoveelste wedstrijd op rij waarop de bal op de stip gaat na een overtreding van Kris.

Al was deze op zijn minst wel iets discutabeler te noemen dan die van vorige week.

Ondanks het protest van Sport bleef de ref, tijdens de match, bij zijn standpunt: penalty.

Onze Tom koos een hoek, de penaltynemer niet, de bal ging er dus in en de (verdiende) voorsprong was een feit.

Ondanks dat Sport voetballend duidelijk het onderspit moest delven bleven ze wel knokken voor iedere bal.

Kenzie kon zo eens de bal afsnoepen in de 16 van de Vaakse verdediger, hij raakte nog voorbij de goalie, maar de verdediger op de lijn was er teveel aan.

Toch wel chapeau voor het harde werk van de spitsen in deze moeilijke omstandigheden.

Borussia bleef drukken op zoek naar de 2-0, Tom D.C. lag in het begin nog dwars met enkele scherpe tussenkomsten.

Maar uiteindelijk moest hij zich toch nog eens gewonnen geven.

Ondanks het feit dat de polyvalente Sportgroeper goed tussenbeide kwam op een voorzet kon hij de bal net niet genoeg wegwerken.

Een thuisspeler toonde zijn klasse door de bal fijntjes in het lege doel te lobben.

Sport kon tevreden terugblikken op de eerste helft maar moest toch met een 2-0 achterstand naar de kant.

Daar moest vooral een oplossing gevonden worden om de opkomende verdedigers aan banden te leggen zodat onze middenvelders niet steeds een mannetje tekort kwamen.

Lars werd alvast gespaard voor de belangrijke match van volgende week tegen Eernegem, terwijl Arnout dan weer een helftje kon testen of hij de topper zou halen.

Ruben heerste in de eerste helft achteraan en stuurde Kenneth iets hoger het veld in om mee te helpen knokken op het middenveld.

De thuisploeg was duidelijk minder scherp uit de pauze gekomen en Sport kon meer dan zijn voet zetten naast die van Borussia.

Arnout werd eens knap diep gestuurd, maar geraakte niet voorbij de doelman.

Kenzie kwam ook nog eens oog in oog met de goalie, maar joeg de bal over he(t doel.

Aan de overkant bleef het echter ook opletten, ondanks minder uitgespeelde kansen toonde de thuisploeg dat ze ook op voorzetten en stilstaande fases gevaarlijke konden zijn.

Tot 2 keer toe kopte ze een bal op het doelhout.

Maar ook Dieter raakte nog eens de paal met een knap schot, de bal ging nog terug richting doelvlak, maar ging helaas voorlangs i.p.v. binnen.

Kenzie kreeg misschien nog de grootste kans toen hij nog eens alleen richting doel mocht, maar de doelman kwam scherp uit.

Het bleek uitstel van executie; na dom balverlies in de defensie van de thuisploeg profiteerde Kenzie deze keer wel.

Met een 2-1 en nog 10 min op de klok was Vake er toch zo gerust niet meer op.

Na een gecontesteerde fout kreeg Sport nog een vrije trap op een aardige positie. De frustratie was groot bij de thuisploeg, al kregen zijn natuurlijk voor eenzelfde tackle een elfmeter cadeau.

Dieter schilderde de bal op het hoofd van Jonas, maar zijn bal landde in de handen van de thuisgoalie.

Zo bleef er langs beide kanten gebikkeld worden, maar aan de stand was er niets meer veranderd toen de ref uiteindelijk affloot.

Sport kon met opgeheven hoofd handjes schudden en terugkijken op de match.

Des te meer omdat de scheids na de match ook toegaf aan onze coach dat de penalty misschien wel licht gegeven was.

Maar wat er vooral kan onthouden worden is dat er volgende week veel mogelijk is als Sport met dezelfde verbetenheid de match speelt.

• Voor degene die hun schoenen afspoelden in de douche, vergeet ze niet uit te halen en te drogen.

Of anders, spons derover.

• Best ook geen jasjes vergeten in de kleedkamer, zeker niet als Thibaut er is. Gelukkig voor Jens passen er al veel niet in een smalletje.

• Een smalletje was waarschijnlijk ook niet het eerste wat Arnout dacht toen hij plots het riante lijf van Tom D.C. in zijn nabijheid voelde tijdens de douche.

• Die laatste was alvast veelvuldig aan het kwispelen van blijdschap na zijn sterke match.

• Geen frietjes in Maldegem, maar de aperomix, de kaasblokjes en de boterkoeken compenseerden ruimschoots het gemis.

• Het wekelijks terugkerend onderwerp werd ook weer aangesneden: malaga.

In de kleedkamer was het nog de kamerverdeling voor 2020. Dit zou vooral gebeuren volgens snurkgraad, innige vriendschapsbanden en de aanvulling van Kenneths liefdesnestje.

• Het zou 18€ voor de hotels zijn wist Lars te zeggen deze ochtend. Sommigen verbaasd over de meervoudsvorm. Maar toen vandaag een verhaal bekend raakte van een speler die wel eens in een ander hotel durft te slapen dan zijn metgezellen snapten we meteen de ingebouwde zekerheid. 

• Het bracht ons ook meteen tot enkele anekdotes uit de vorige malagatrip.

Van “barmeisjes” die correct wisselgeld teruggeven, tot drive-outziekenhuizen.

Het waren duidelijke goeie tijden die geëvenaard moeten worden.

• Dat het niets voor koorknaapjes wordt is dus een feit, al hebben we enkel maar één (aangetrouwd) koorknaapje in het midden: leve Willy

De man die Kazachstan – België opoffert om zijn vrouw te gaan aanmoedigen tijdens een kooroptreden in de kerk.

We weten nu meteen ook de reden van zijn Jezuslook.

• Maar eerst nog een paar weken knallen, te beginnen met volgende week de strijd om de eerste plaats.

• Men e goe bende

• Leve sport!