|
SportGroep70..... Het begon het als een jongemannendroom. Een eigen veldvoetbalploeg hebben waar we elke zondagvoormiddag ons wedstrijdje konden spelen in een ongedwongen sfeer van kameraadschap...... Alles begon in 1970 toen enkele werknemers van het ziekenhuis Onze Lieve Vrouw de koppen bij elkaar, alsook de handen uit de mouwen staken om een eigen veldvoetbalploeg op te starten. De drijvende krachten Roger en Lucien Delodder, Norbert Deryckere en Henddrick Bossuyt waren samen met vele anderen de pioniers….Het eerste jaar werd er gespeeld op een noodveld (= een lichtjes aangepast weiland t.h.v. het huidige PVT ) De eerste wedstrijd vond plaats op 14 april 1970 tegen de Broeders van het St. Tarcisiusinstituut : 1-4 verloren doch Sportgroep 70 was geboren. Ondertussen werd er een veldje klaargestoomd aan de Barrièrestraat. Ook de kwaliteit van dit veld was niet optimaal maar o.l.v. Dhr Naert Gabriel en zijn VAK-mannen werd dit plein volledig heraangelegd in 1974. Het werd een pareltje van een veld. Het was bij onze tegenstrevers bekend als het biljartplein van OLV… Het werden voorspoedige jaren voor de club. De twee voorzitters van deze periode, nl Roger Delodder en Daniel Vandenbusche samen met hun toenmalige bestursleden zorgden voor een perfecte organisatie van de ploegbelangen. De inkomsten werden gegarandeerd door sponsorgelden vanuit de kloostergemeenschap (onze trouwste supporters in die tijd) en de brouwerij Maes. De materiële omkadering werd ons kosteloos ter beschikking gesteld door het ziekenhuis: het terreinonderhoud, de kleedkamers, de was, de kantine met een eigen bar, de personeelscafetaria voor de vele nevenactiviteiten…. De sportieve resultaten mochten steeds gezien worden… Toen SportGroep70 5 jaar bestond (1975) werd er in VIADUCT (personeelstijdschrift OLV Ziekenhuis een artikel geschreven over SportGroep70: "SportGroep '70......eerste lustrum 1970-75". Deze kunt u hier bekijken. Er zijn zo vele historische gebeurtenissen uit die periode zoals de tornooien met de Engelsen, de Bedevaarten naar Scherpenheuvel o.l.v. Blevi Willy (men spreekt er nog van), de vele kaartavonden, soupers…… Maar helaas, helaas onder het voorzitterschap van Daniel Vanden bussche kwam de onontkoombare melding dat het terrein zou moeten verdwijnen in het kader van het masterbouwplan van het ziekenhuis. We stonden op straat. Een periode van voorspoed werd afgebroken…een nieuwe fase begon voor de ploeg…De navelstreng met het ziekenhuis moest worden doorgeknipt… Daniel Van Den Bussche gaf zijn voorzitterssjaal door aan Herman Van Lierde doch hij liet ons niet in de koude staan Hij bleef ons nog verder volgen en steunen…. Gelukkig vonden we vrij snel een nieuw onderkomen op het bedrijfsterrein van Bombardier (La Brugoise). Het dient gezegd de kwaliteit van dit terrein was evenwaardig aan ons vroeger terrein. Op dit zeer brede biljartveld zorgde onze fysieke paraatheid er veelvuldig voor dat we in de tweede helft de moegestreden tegenstander konden onder de voet lopen… Sportief waren het hoogdagen… Maar ook dat liedje kon niet blijven duren. Het bedrijf besliste dat alle “niet eigen sportclubs” andere oorden moesten opzoeken… We gingen moeilijke tijden tegemoet…Terwijl we onze nieuwe (huidige) thuishaven kregen in “de Gulden kamer” te St. kruis haakten een aantal spelers om diverse redenen af…We starten het seizoen met een beperkte groep in de hoop dat we onderweg nog een aantal spelers zouden vinden. Dit lukte gedeeltelijk, maar enkele langdurige kwetsuren,e.d. maakten er een rampseizoen van. Op het einde van dat seizoen hebben we toen bestuurlijk samen gezeten met 1 vraag: “gaan we door op zelfstandige basis of fusioneren we met het toenmalige U.A.P.?” Na lang twijfelen besloten we om onze schouders er nogmaals onder te steken. We wilden ook onze eigenheid niet zomaar opgeven. Langs alle kanten werd er gezocht naar bijkomende spelers…en zowaar het lukte ons om er een aantal vaste jonge waarden bij te krijgen..De ploeg was gered…Meer zelfs. Onze ploeg onderging in die mate een verjongingskuur dat Herman Van Lierde het beter vond om de scepter door te geven aan de jeugd…met Heyns Kris als voorzitter en boegbeeld. Sinds die dag houdt een combinatie van jeugdig geweld en het ietwat rustiger vaderlijk gezag van Willy Crommelinck en Rudy Stevens de dagelijkse werking van onze club in stand… Sportgroep70 heeft in al die jaren steeds zijn fundamenten kunnen bewaren namelijk: het vriendschappelijk karakter van de wedstrijden via een eigen reeks zonder klassement. Vriendschap onder de spelers op basis van vertrouwen, gelijkheid en respect zijn hierbij de leiddraden om op een gezonde manier samen sportactiviteiten te doen. Iedereen is op zijn manier onmisbaar binnen Sportgroep 70. Dit maakt ons uniek…. Natuurlijk wilt het bestuur iedereen, maar dan ook iedereen die door de jaren heen iets gedaan heeft voor Sportgroep 70 (hoe klein ook) van harte bedanken. Het is dankzij deze jarenlange volgehouden inspanning dat het nu nog steeds mogelijk is om ons wekelijkse match te spelen….. DE GEEST VAN SPORTGROEP 70 WAART NOG STEEDS ROND : HET BEOEFENEN VAN ONZE GELIEFDE VOETBALSPORT IN ONZE GEZELLIGE, KAMERAADSCHAPPELIJKE SFEER, REKENING HOUDEND EN MET WAARDERING VOOR IEDERS EIGENHEID. |