Omdat er (logischere wijze) op Pasen niet gevoetbald word stond na een weekje rust de laatste match van het seizoen op het programma.

De kalendercomissie was de nieuwe landskampioen niet gunstig gezind, want niemand minder dan Brilpunt kwam op bezoek naar de Gulden Kamer.

En ze stonden er duidelijk met hun sterkste ploeg.

Maar Coach Crommelinck had ook weinig reden tot klagen, want hij kon ook beschikken over 15 manschappen.

Het was duidelijk wel een slopend seizoen voor ons tactisch brein, want zijn gevleugelde woorden “oe gomme dat zetten vandage” kwam er toch wat minder overtuigend uit dan anders.

Enige certitude was Tom Wittevrongel in zijn doel.

Kenneth V. En Steven werden ervoor gezet, met Jurgen en Glenn als flanken.

Het duo centraal werd Dieter en “de kleinen” met Jens en Sander op de vleugels.
Spitsenduo was Lars en de wederoptredende Kenzie.

Op de bank zat er nog meer dan voldoende kwaliteit met Tom, Wim, Jonas en last but not least “Clerckie”.

Christophe moest de match weer in goeie banen leiden.

Al meteen werd het duidelijk dat het op alle vlakken een scherp duel zou worden.

Brilpunt toonde zich meteen als een bijzonder sterk blok die met verzorgd voetbal hun nummer 9 “Eddy” in stelling te brengen, gecombineerd met hun pijlsnelle flanken.

Voorlopig stond de verdediging van sport pal, en het was zelfs sport die voorzichtige druk kon omzetten in een vroege voorsprong.

Kenzie zag Vanreybrouck een slimme loopbeweging maken op corner en gaf de bal langs de grond perfect in zijn loop.
Sport’s topschutter aller tijden twijfelde niet en trapte de bal onhoudbaar in doel.

Vanaf dan leek het of Brilpunt nog een versnelling hoger kon. Verplancke liet zich verrassen op een verre bal en kreeg de bal ongelukkig op de rug.

Den Eddy ontsnapte voor de eerste keer uit de greep van de verdediging en twijfelde niet, hij schoof de bal onhoudbaar naast Tom net naast het verste paaltje binnen.

Het was meteen duidelijk waarom iedereen de thuisdefensie waarschuwde voor hem.

Daarna werd de match ook wat steviger en begon er stevig gebikkeld te worden.

Zo liepen Glenn en de bezoekende Tom  tegen geel aan na een stevige actie-reactiefase.

Sport probeerde nog wel, maar het voetbal verwaterde en teveel werd gekozen voor de lange bal richting niemandsland.

Brilpunt bleef dan dreigen en uiteindelijk bleef hun verdiende voorsprong niet uit.

Hun linkerflank rolde nog eens zijn flank en tikte goed samen met zijn targetman. De bal landde voor doel waar een Brilpunter de bal simpel binnenlegde.
Sport werd hier gewoon simpelweg weggetikt.

Even leek het zelfs 1-3 te worden toen Verplancke een uitgebroken speler haakte in de 16.

Tom pakte echter de penalty knap en de sneltrein van Brilpunt schoot de rebound wild naast.

Op slag van rust wist de “Eddy” zich nog eens vrij te maken en knalde hij de bal staalhard op de kruising.

Zo kon sport ondanks het overwicht van de bezoekers toch gaan rusten met een geringe achterstand op het bord.

Aan de rust was het aan Willy om bij te sturen. Jurgen en Kenneth bleven spontaan aan de kant, terwijl ook Jens en Kenzie naar de kant kwamen.

Steven schoof naar rechts en Tom L. en Glenn werden het verdedigingsduo. Kenneth DC nam zijn vertrouwde linksback in.

Jonas kwam op de rechtervleugel en Wim werd de nieuwe kompaan van Lars. De rest behield het vertrouwen.

Sport geloofde er in dat het nog kon en wou scherp beginnen.

Op een gemeten voorzet kwam Wim net een paar centimeters tekort om goed te kunnen afwerken.

De troepen van coach Crommelinck waren duidelijk op zoek naar een gelijkmaker.

Maar toch kreeg het snel het deksel op de neus.

De sterke targetman van Brilpunt werd snel alleen afgezonderd en kon oog in oog komen met Tom.
Hij omspeelde de doelman en trapte in het lege doel, Glenn probeerde nog, maar kwam te laat om de bal uit de netten te houden.

Steven offerde zich dan nog op om met Jens meer aanvallende impulsen te krijgen.

Het leek wel te lukken, want de flankspeler sneed enkele scherpe voorzetten aan.

Eén ervan leverde zelfs een doelpunt op, zij het wel niet rechtstreeks.

Want toen Kenneth D. volledig klaar was om te bal tegen de touwen te “buffelen” kreeg hij een licht duwtje in de rug.
En gezien zijn postuur had dit meteen het gevolg dat de kopkans verdween en Christophe ook voor sport de bal op de stip legde.

Lars twijfelde niet en koos de andere hoek dan de doelman.

Kon het nog spannend worden met de 2-3 op bord?

Brilpunt had duidelijk nog wat talent op de bank zitten ook, want toen hun rechtsback eens een nummertje opzette vielen toch een paar monden open.

Hij schakelde eerst knap 2 sportgroepers uit, snelde dan zijn flank af en zette een 1-2tje op met de spits.

Oog in oog met Tom bleef ons sluitstuk toch een maatje te groot.

Het was slechts uitstel van executie, want toen de sneltrein van de Brilpunt eens de achterlijn haalde, schakelde hij ook een uitgekomen Tom uit.

Hij legde simpel acheruit waar de Eddy probleemloos binnen trapte.

Sport wou nog wel, maar bleef onmondig tegen een tegenstander die toch een maatje te groot bleek.

Jammer dat de laatste opdracht van het seizoen niet winnend afgesloten kon worden, maar het was toch een schitterend seizoen.

Van de 27 matchen werden er 18 gewonnen, 6 gelijk gespeeld en 4 verloren.

Dit met een doelpuntensaldo van maar liefst +61, alleen is een kleine kanttekening hierbij dat sint-Joris enkele keren forfait gaf.

Volgens de heren van cijfers zijn we hiermee kampioen van de reeks geworden!!!

Buiten de lijnen:

• Dat er op Pasen niet gevoetbald wordt is blijkbaar toch niet zo evident, zo stond er toch een speler aan ons thuisplein vorige week.
  Ondanks de mails, messengergesprekken,… (hé Thibaut)

• Voor alle duidelijk, volgende week zaterdag souper, zondag (gelukkig) geen voetbal!!!

• Het alternatief voor de zomerstop is petanque, al zal de provinciale titel er niet meer inzitten, dat werd vandaag uitgevochten.

• De  prijs van topschutter binnen de ploeg moest Kenzie afstaan aan Lars, die van “koddigste” heeft hij ruimschoots verdiend.

• Al zitten we met nog een schutter, zo wordt Jens opnieuw papa. Proficiat van de volledige eenmansredactie.

• Nochtans durft hij ook wel eens te hoog mikken, en schiet hij zo’n halve meter over doel. Dat wist zijn vriendin alvast te zeggen. Dit geheel ter zijde.

• Opvallende aanwezige op de gulden kamer, een feesttent. Willy wist meteen te zeggen dat die niet in zijn tuin past. We moeten dus voor een kleiner exemplaar kijken heren!!! Wel slim om het zo te ontdekken.

• Ondanks de titel werd Willy gespaard van de douche na de match, hij kreeg namelijk al genoeg koude douches doorheen het seizoen. Merci voor de toewijding coach!

• Nu we toch aan het bedanken zijn…

Merci aan het bestuur om ons wekelijks voetbalplezier mogelijk te maken.

Christophe, Dieter en Herman om het op het veld allemaal onder controle te houden.

Tom Wittevrongel, de rots in de branding en ongetwijfeld de meest regelmatige speler van het seizoen.

Kurt, Steven, Ruben, Jurgen, Jens, Tom, Clerckie, Kris, collega verdedigers die het beste van zichzelf gaven om Tom W. zoveel mogelijk te sparen, maar zo nu en dan toch voldoende werk te gunnen.

Dieter, Davy, Glenn, Arnout, Jonas, Sander, Glenn om de longen uit hun lijf te lopen en de veldslagen op het middenveld te winnen.

Lars, Kenzie, Wim en Thibaut om te zorgen dat we verder kwamen dan iedere week een punt door telkens voor dreiging, goals en de nodige assits te zorgen voor de collega’s.

Aan Philippe en Jan, die ondanks hun blessures toch een deel bleven uitmaken van de groep en die we hopelijk nog  terug zien in de toekomst.

Rudy en Sabrina voor de steun naast het veld.

En last but not least: een dikke merci aan onze coach. Iedere week stond hij er. Soms puzzelend om aan 11 te raken, andere keren 16 spelers moeten inpassen. Iedereen evenveel speeltijd proberen geven. In weer en weer toekijken hoe wij het er vanaf brengen, wat de ene keer al beter was dan de andere keer.

Zowel van sturen (Arnout ZAKKEN, POSITIES,…) tot luisterend oor zijn, onze coach is zonder twijfel de brandstof van onze machine geweest!

Merci Willy voor alle inspanningen, moeite, tijd, opofferingen, …

Vanaf nu kan je weer genieten van je lekkere ontbijtjes voor de zondagse wandelingen met vrouwlief.

M’n een goede bende.

Tzijn 11 fijne seizoen geweest bij jullie!