Na de sterke oefenmatch vorige week tegen VTS stond deze week al een nieuwe klepper op het menu met Oud Savio.

Willy had zaterdag zijn taktisch plan al volledig uitgewerkt, maar mocht het zondag alweer in de vuilnisbak gooien. 

Zo belde nieuwkomer Sander in de loop van de nacht af terwijl nonkel Christophe alles mee had, van truien tot ballen en water, maar enkel Arnout was vergeten.

Van de 13 spelers schoten er dus maar 11 meer over en kon de puzzel beginnen.

Tom Lammertijn behield na zijn sterke prestatie vorige week het vertrouwen in doel, al kan het ook wel te maken hebben met de afwezigheid van vaste doelman Tom Wittevrongel.

Na intern overleg behield Verplancke zijn plaats als laatste man, terwijl Jurgen naar de rechtsback verhuisde. Ervaren rot Heyns werd voorstopper terwijl Glenn de lincksbackpositie innam.

Centraal bleef te sterke tandem Vanreybrouck-Lagast staan, terwijl Wim en Jens de flanken voor hun rekening namen.

Kenzie en Lars zijn de zekerheden vooraan.

Toen de opwarming er bijna opzat kwam de youngster  van sport toch nog opdraven, waardoor Willy toch nog een wisselmogelijkheid had.

Aan zijn basisploeg wisselde hij wel niets meer.

Na de dubbele nederlaag vorig seizoen was sport70 op z’n goede voor een sterk voetballende tegenstander.

Er werd dan ook meteen druk gezet waardoor de bezoekers amper aan voetballen kwamen.

Terwijl er vorige week enkel nog aan verdedigen kon gedacht worden, kwam sport er deze keer voetballend veel beter uit.

Vooral met zeer bedrijvige flanken en een hardwerkende Lars voorin.

Die laatste werd vroeg in de wedstrijd al diep gestuurd langs de flank. Hij schilderde de bal voor doel perfect op de voet van Kenzie, die legde met een knappe volley zijn eerste van het seizoen tegen de touwen.

Hoewel de bezoekers er probeerden door te komen hadden ze moeite om hun 4 mannen vooraan te vinden.

Davy en Dieter hielden alles goed dicht centraal, terwijl ook de verdediging pal stond.

Sport werd dan ook al snel beloond voor het harde werk, na een mindere uittrap van een nochtans sterke bezoekende doelman van de bezoekers kon Dieter de bal in het halflege doel trappen.

Intussen bleef Savio proberen, maar buiten enkele kleine schermustelingen kwam ze nooit echt gevaarlijk in de buurt van Tom.

Als moest Davy toch eens een bal van de lijn halen na een kopbal bij een hoekschop.

Het was echter sport die de kroon zette op een beresterke eerste helft.

Een bijzonder bedrijvige Glenn vond via nog paar tussenstations Kenzie, die begon weer aan zijn solo, maar zag toen Dieter staan de rand van de 16, hij kapte zijn man uit en plaatste de bal mooi in de verste hoek.

De 3-0 stond zowaar op het bord, en niet eens overdreven, want sport was nog een paar keer dicht bij een doelpunt gekomen.

Tom moest zich 1 keer echt goed bewijzen in de eerste helft. Een Savionees/Savionaan/Savioër/bezoeker legde aan van net buiten de 16, de bal zou ongetwijfeld in het dak van het doel belanden, maar Tom stak er letterlijk een hadje tussen.

Hij deed dat met de nodige presence, aan de rust werd meteen duidelijk waarom, kersverse vrouw en dochters kwamen de kunsten van papa bewonderen.

Tijdens de rust besloot Kris dat zijn werk gedaan was en kwam Arnout in de ploeg, dit wel met de nodige verschuivingen.

Jurgen en Kenneth werd het nieuwe duo achterin, terwijl ook Jens zijn (intussen) vertrouwde rechtsback weer innam. Arnout kwam zo op links.

Savio wou zich duidelijk snel herpakken en er nog iets van wedstijd van maken.

Ze trokken meteen ten aanval en sport vond niet meteen een antwoord op hun snelle spel.

Het duurde dan ook niet te lang eer Tom zich toch een eerste keer gewonnen moest geven.

Terwijl de verdediging enkele aanvallers buitenspel aan het zetten was, vonden de bezoekers een mannetje die zich slim tussen de verdedigers had bewogen, hij kon zo alleen op ons sluitstuk af en twijfelde niet.

Het was duidelijk dat er toch enige paniek in de rangen sloop bij de thuisploeg, al bleven de counters wel scherp, maar helaas niet altijd even secuur.

Na wat gevaarlijke standjes voor het doel van Tom kon Kenzie de match toch dood maken.

Hij werd de diepte ingestuurd door Arnout, hij kapte zich vrij en de sterke doelman van Savio moest zich voor de 4e keer gewonnen geven.

Aan de overkant kwam toch nog eens gevaarlijk opzetten, een afstandschot week eerst licht af op een verdedigende voet, nam vervolgens een “Ronaldo-curve”,  botste dan net voor Tom in een putje, werd dan meegenomen door de wind, terwijl op dat moment een verblindende zonnestraal net in de ogen van ons sluitstuk scheen.

Zonder al die pech had Tom de bal ogetwijfeld de bal geklemd met zijn aerodynamische handschoen, terwijl hij nu enkel de bal kon devieren in doel. 

Puur brute pech voor de sportgoalie.

Savio bleef dan wel drukken, maar liet hierdoor bijzonder veel ruimte voor de thuisploeg.

Een hardwerkende Lars kwam te weinig in het spel voor, maar zorgde wel voor dat de bezoekende defensie sterretjes zag.

Kenzie, de onvermoeibare Dieter en sterk debuterende Wim kregen nog de beste kansen, maar hun schoten werden ofwel knap gered, missten doel of miste scherpte.

De match kabbelde verder met vooral nog onnodige discusies en fouten.

Maar het was sport die de oververdiende zege binnen trok.

Na de sterke match vorige week zetten de troepen van Willy nog grote stap vooruit met verzorgd voetbal en grote drive.

Hopelijk kunnen ze de lijn blijven doortrekken, want volgende week wacht met Sint-Joris meteen alweer een stevige opdracht.

De kalendercommisie spaarde sport duidelijk niet.

Buiten de lijnen:

    • Moest er nog iemand voetbalschoenen over hebben mag je ze gerust doneren aan Jens, zijn pantoffeltjes zijn kapot, of toch minstens zijn zokskes.

    • Het ging  aan onze neus voorbij, maar de vaste rechtsback kreeg vorige week de eerste gele kaart van het seizoen. Bedankt om ons hieraan te herrinneren Jens!

    • Bij de eerste goal sprong Willy een gat in de lucht: “het is zoals op de training”.

Wij bekeken heel de dag de archieven, maar vonden niet meteen het jaartal waarin de desbetreffende oefening werd gegeven.

    • Op dat vlak is het trouwens nog wachten tot wanneer een doelpunt gevierd wordt met 4 strijdende paarden met ruiters.

    • Nu we toch het hoofdtuk Willy aansnijden. Onze oefenmeester is sinds kort op (vervroegd) pensioen, het is afwachten of dit ingrijpende veranderingen teweeg zal brengen binnen de ploeg.

    • Naast het veld zijn de gevolgen al zichtbaar. Manusje-van-alles nonkel Christophe introduceerde Willy al op facebook en messenger, thinder wordt nog overwogen.

    • Benieuwd of hij de filmpjes van Kenzie en Kenneth D zal gebruiken in zijn tactische besprekingen. Het spel opentrekken en diepgaan bvb. 

Kenzie liet alvast weten dat hij na het diepgaan vrij snel terugtrekt. 

    • Maar ondanks de talrijke facebookvriendschappen binnen de ploeg werd voor de match al duidelijk dat er maar 1 in de bovenste schuif ligt van de coach, niemand minder dan Lars is de chouchou. Het eerste slaapkamerkoppeltje voor WWW is gekend.

    • Nog een kamer die gevuld lijkt, is die van Kenneth D en Jens, alleen zoeken ze nog een kandidaat voor in het midden. De zot die zich geroepen voelt kan zich aanmelden bij Kenneth D in de douche na de match.

    • De eerste geheimen van WWW werden intussen onthuld, ondanks de duidelijke censuur kan ik toch enkele woorden lekken naar de buitenwereld:

Zilverpapier, trekken, rugzakske, ontbijtgranen en ladder. Er werd nog geen verband gevonden…

    • In de zijlijn werd ook het contract van Lars verlengd met 5 jaar, die onder goedkeurend oog van zijn vrouwen. Hij spoelde hier meteen de frustratie van de match mee door, al kan het ook door de dubbelde bestelling Ice-tea en bier zijn.

    • Maar het is niet altijd pijs en vree en voetbal is soms de (belangrijkste)  bijzaak van een hechte groep. We wensen Wim, Kenzie en Philip veel moed en sterke in hun moeilijke periodes door uiteenlopende redenen!!!

    • Ik zal jullie niet langer bezig houden, afspraak zondag 09/09/2018, Sport70 – Sint-Jorisvrienden.

    • Wordt vervolgd…